Kılık Kıyafete Neşter Vurulmalı!

Yazan: Mehmet Elçi

Bugün bir okulun kapısından içeri girin, bir sınıfa göz atın.
Kim öğretmen, kim öğrenci? Ayırt edebiliyor musunuz?
Ne yazık ki artık mümkün değil.

Öğretmen sakallı, öğrenci sakallı.
Öğretmen kot pantolon, öğrenci spor kıyafet.
Kılık kıyafet birbirine karışmış.
Eğitimci mi, yoksa sokak modası mı anlamak zor.

Bir zamanlar bu ülkede öğretmenlik vakar, ciddiyet ve örnek olma mesleğiydi.
1970’li, 1980’li yıllarda bir eğitimci ütüsüz elbiseyle, boyasız ayakkabıyla sınıfa giremezdi.
Saç sakal birbirine karışamazdı.
Okulda kim öğrenci, kim öğretmen belli olurdu.
O saygı disiplinden doğardı.

Bugün özgürlük adı altında eğitim kurumu “laşkalaşmanın” merkezi haline geldi.
Ama bu özgürlük değil, disiplinsizliktir.
Bir toplumun temeli olan eğitimin bu hale gelmesi, gelecek kuşaklar için tehlikeli bir örnektir.
Çünkü öğrenci öğretmenini taklit eder.
Eğer öğretmen örnek olmayı unutursa, toplum değerlerini de unutur.

Aileler haklı olarak tedirgin.
“Çocuğumun öğretmenine bakıyorum, kılık kıyafetinden eğitimci mi hippimi belli değil,” diyorlar.
Ama kimse bu sesleri duymuyor.
Milli Eğitim de, okul yönetimleri de, sendikalar da sessiz.

Sadece okullar mı?
Bir de hastanelere bakın…
Kim doktor, kim hemşire, kim vatandaş belli değil.
Doktor ameliyata omzuna kadar uzamış saçla, gür sakalla giriyor.
Ertesi gün “Hastamız enfeksiyon kaptı” deniyor.
Elbette kapar!
Bu, sadece görünüş değil, hijyen sorunudur.

Kılık kıyafet, özgürlüğü kısıtlamak değildir.
Kılık kıyafet, bir mesleğin vakarını, ciddiyetini, disiplinini temsil eder.
Bir öğretmenin gömleği, bir doktorun beyaz önlüğü, bir polis memurunun üniforması sadece kumaş değildir; güvenin sembolüdür.

Ama bugün ne eğitimde, ne sağlıkta bu semboller kaldı.
Laçkalık “özgürlük” adı altında büyüyor.
Kimse bu ailelerin endişesini, bu kurumların itibarını umursamıyor.

Artık bir şey yapılmalı.
Bu kurumlara kılık kıyafet düzeni getirilmelidir.
Bu çağrım yasak için değil, saygıyı geri getirmek için.
Çünkü bir kurumun itibarı önce görünüşle başlar,
ve saygı, disiplinden doğar.