Cumhuriyet Olmasaydı Ne Olurdu?

Bursa Vatan Medya Grubu Köşe Yazarı Ahmet Koçak kaleme aldığı çarpıcı yazısında, Cumhuriyet’in ilan edilmemesi durumunda Türkiye’nin nasıl bir tabloyla karşı karşıya kalabileceğini gözler önüne serdi.

Koçak, yazısında şu ifadelere yer verdi:

“Eğer Kurtuluş Savaşı’mıza önderlik eden Başkomutanımız Mustafa Kemal Atatürk olmasaydı ya da bu mücadele başarısız olsaydı, bugün Türkiye Cumhuriyeti diye bir devletimiz olmayacaktı. Padişahlık devam edecek, çağdışı şeriat yasaları toplumsal hayatı kuşatacaktı.

Sevr haritasına göre; Karadeniz’in yalnızca yarısına ve İç Anadolu’nun bir kısmına sıkışmış, üç denize kıyısı olmayan küçük, ezilmiş bir devlet olarak kalacaktık. Marmara, Ege, Akdeniz bizim olmayacaktı. Sıcak denizlere ulaşmak için tıpkı Rusya gibi sürekli bir çıkış yolu arayacaktık.

Atatürk gibi bir deha liderimiz olmayacağı için devrimler yapılmayacak, kadının adı olmayacak, halk eğitimsiz, geri kalmış, susturulmuş bir toplum olarak yaşayacaktı. Sanayi, tarım, hayvancılık ve sanatta gelişme mümkün olmayacak; insan hakları, özgürlük, eşitlik kavramları hayal olarak kalacaktı.

Toplum; sadece barınma, beslenme ve üremeye indirgenmiş bir hayat sürecek, düşünme, üretme, sorgulama haklarından yoksun, yavan ve geri bir yaşamla sürüklenecekti.

Bugün geldiğimiz noktada hâlâ Cumhuriyet’in kıymetini bilmeyenler, bu kazanımların bedelini anlamayanlar var. Oysa ki Atatürk’ün önderliğinde ilan edilen Cumhuriyet; sadece bir rejim değil, aynı zamanda karanlıktan aydınlığa açılan bir kapıdır.”

Ahmet Koçak’ın bu değerlendirmesi, Cumhuriyet’in ve Atatürk’ün Türkiye’ye kazandırdıklarının ne denli hayati olduğunu bir kez daha hatırlatıyor.

CUMHURİYET İLAN EDİLMESEYDİ
Kurtuluş Savaşımıza önderlik eden başkomutanımız Mustafa Kemal ATATÜRK olmasaydı ve ya başarısız olsaydı Cumhuriyet kurulamayacak, padişahlık ve Şeriat yasaları devam edecekti. Sevr haritasındaki Karadeniz’in yarısı ile İç Anadolu’nun yarısı kadar bir ülkemiz olacaktı. Marmara, Ege ve Akdeniz’e kıyımız olmayacak, Rusya gibi sıcak denizlere açılmak için can atacaktık. Atatürk gibi dahi bir liderimiz olmayacağı için devrimler de yapılamayacaktı. Sanayide, tarımda, hayvancılıkta, sanatın her dalında, insan haklarında, toplumsal yaşamda, özgürlükte günümüzün Afganistan’ı seviyesinde yaşam mücadelesi verecek, kurtulmak için çaba içerisinde olacaktık. Beslenme, barınma, üreme dışında bir aktivitemiz olmayacak; her şeyden yoksun yavan yaşantımız olacaktı. Cumhuriyet ilan edilip devrimler yapılmasaydı;
İzmir Marşı yazılamaz; Anayurt dört baştan demir ağlarla örülemez, On yılda on beş milyon genç yaratılamazdı her yaştan.
Etibank, Sümerbank, şeker fabrikaları, demir çelik fabrikaları, Kayseri Uçak Fabrikası gibi pek çok fabrika açılamazdı.
Tarım devrimi ile kendi kendine yeten düzen kurulamaz, yetiştirilen fazla ürünler satılarak fabrikalar kurulamazdı.
Yerli Malı haftalarında çocuklar yerli malları tüketemezlerdi.
Cemal Reşit Rey ‘Lüküs Hayat’ı yazamaz; Türk toplumu batı ile yüzleşemezdi. (Dün akşam izleme fırsatı bulduğum Bir Cumhuriyet Hikâyesi gösterisinde Sanatçı Altan Gördüm Lüküs Hayat’ın sözlerinin Nazım Hikmet’e yazdırıldığının yeni açılandığını söyledi.)
Aziz Nesin’in Yaşar’ının yaşayıp yaşamadığından haberimiz olmazdı.
Yaşar Kemal kalemi ile İnce Mehmet’e ezenlerden, ağalardan ezilenlerin öcünü aldıramazdı.
Köy Enstitüleri açılamaz, yoksul köy çocukları okuyup öğretmen olamaz, Mahmut Makal “Köy Edebiyatı” akımını başlatamaz, Fakir Baykurt ‘Yılanların Öcü’ nü alamazdı.
Zeki- Metin ikilisi Deve Kuşu Kabare’yi kuramaz bizi güldürürken düşündürmez; Rıfat Ilgaz Ha Babam Sınıfı’nı yazamaz, Kemal Sunal İnek Şaban’ı oynayamaz, arkası horoz resimli cep aynasındaki yansımasına bakıp; “Ne yakışıklıyım di mi?” diyerek bizi güldüremezdi.
Âşık Veysel uzun ince bir yola giremez; Mahsuni Şerif dumanlı dumanlı oy bizim eller de dolaşamaz, Âşık Hüseyin Acem Kızı’nı yazamaz Neşet Ertaş ve Selda Bağcan havalandıramazdı.(Burada okumaya ara verip Selda’dan Acem Kızı türküsü dinlenmesi önerilir)
Neşet Ertaş yalan dünyaya ah edemez, yazını kışa çeviren Leylası olamazdı.
Yılmaz Güney ‘Çirkin kral’, Ayhan Işık ‘Taçsız kral’, Türkan Şoray ‘Sultan’, Tarık Akan ‘Damat Ferit’, Kadir İnanır ‘Tatar Ramazan’, Cüneyt Arkın ‘Malkoçoğlu’, Fatma Girik ‘Şoför Nebahat’, Kartal Tibet ‘Tarkan’, Münir Özkul ‘Kel Mahmut’, Ayşen Gruda ‘Domates Güzeli’, Feridun Karakaya ‘Cilalı İbo’, Sadri Alışık ‘Turist Ömer’, Halit Akçatepe ‘Güdük Necmi’, Şener Şen ‘Badi Ekrem’, Coşkun Göğen ‘Tecavüzcü Coşkun’, Behçet Nacar ‘Parçala Behçet! … olamazdı.
Müziğin Paşası Zeki Müren, Minik Serçesi Sezan Aksu, Süperstar’ı Ajda Pekkan, Megastar’ı Tarkan, İmparatoru İbrahim Tatlıses, Of Aman Nalan’ı Nalan, Taş Bebeği Gönül Yazar, Huysuz Virjin’i Seyfi Dursunoğlu, Babası Müslüm Gürses, Divası Bülent Ersoy olamazdı.
Muzaffer Sarısözen, Nida Tüfekçi, Özay Gönlüm, Ali Ekber Çiçek, Ümit Tokcan, Mehmet Özbek, Hale Gür, Bircan Pullukçuoğlu, Musa Eroğlu vb. derleyiciler olamaz, gönül telimizi titreten Anadolu ezgileri ortaya çıkamazdı.
Cem Karaca Tamirci Çırağını söyleyemez; sevdiği kızın hilal kaşları kalkarak, soramazdı “kim bu serseri?”
Barış Manço, ‘Dağlar Dağlar’ da dolaştırdığı devesini hendekten atlatamaz; bizi Halil İbrahim Sofrasına davet edemezdi.
Selda ‘Adaletin Bu mu Dünya’ diye avaz avaz türkü çağıramaz, Edip Akbayram Sabahattin Ali’nin hapishane feryadı ‘Aldırma Gönül’ ü seslendiremezdi.
Dünyaca ünlü bilim insanlarımız: Cahit Arf, Aziz Sancar(Nobel ödüllü), Canan Dağdeviren, Feza Gürsey, Halil İnalcık, Fazıl Say, Orhan Pamuk(Nobel ödüllü), Fazıl Say, İdil Biret gibi sanatçı ve bilim insanları olamazdı.
Yüz iki yıl önce ilan edilen ve Atatürk Devrimleriyle yaşama geçen Cumhuriyetimizi ilan edildiği yıllarda anlayan ve destekleyen insan sayısı bir elin parmaklarını geçmez iken günümüzde yetişkin nüfusun yüzde ellisi anlamış ve özümsemiştir.
Atamızın “en büyük eserim” dediği çağdaş Cumhuriyetimizin sonsuza kadar yaşaması ve daha nice sanatçı ve bilim insanı yaratması dileklerimle; CUMHURİYET BAYRAMIMIZI KUTLUYORUM!
ahmet.kocak16@hotmail.com